Het is alweer bijna twintig jaar geleden dat De Meer werd afgebroken. Het stadion waar illustere namen hun kunsten vertoonden. Swart, Keizer, Van Basten, Bergkamp. En natuurlijk Cruijff. Het publiek wist dat het zou gaan genieten van een galavoorstelling met drie goals. Minimaal. Tegenstanders legden zich er op voorhand bij neer dat ze die middag slechts zouden figureren. Ajax was machtig.
Toen de ArenA. Groter, luxer, moderner en indrukwekkender dan De Meer. Maar minder knus, veel minder sfeervol. Toeval of niet, ook het voetbal ging achteruit. Godenzoden bleken plots overwinnelijk, het veld niet meer dan losliggende plaggen. Het theater gedegradeerd tot bioscoop en helden werden pannenkoeken. Vooral dat laatste erg pijnlijk. Vroeger kwamen de Europese grootmachten met knikkende knieën naar Amsterdam. Tegenwoordig meent zelfs FK Jablonec een kans te maken. Brutaal, met branie en bluf. Eens óns handelsmerk.
Ooit kochten we de rechtsback van Sparta. Een eenvoudige voetballer. Dat wist-ie zelf ook. Toch groeide hij snel uit tot de absolute leider van de defensie. Paar jaar later tilde hij de Champions League en de wereldbeker boven z’n hoofd, als aanvoerder. Nu contracteren we een middenvelder van AZ. En de broer, vader en moeder. Om z’n nageltjes te knippen. Wilde een ander rugnummer, liet zich in z’n blote bast fotograferen in een magazine. Vertelde dat hij een echte topsportmentaliteit bezit. Goed voetballen kan niet altijd, vorm is een onverklaarbaar iets. Maar de wil om te winnen, moet je altijd tonen. Over jouw lijk, voorop in de strijd. Zeker wanneer je pretendeert dat je uit dat winnaarshout bent gesneden. Blind deed, Gudelj praat.
Misschien wordt ’t tijd dat de spelers weer gewoon nat worden als het regent. Het jongenslaagje afspoelen, zodat er kerels tevoorschijn komen. Overmars, Jonk, Van der Sar, Bergkamp, Trustfull, De Boer, Bogarde, Stam, Ling, Cruijff. Een wedstrijdje directie en staf tegen de spelersgroep. De oudjes winnen. Ik denk het echt. Moeten ze wel Hennie Spijkerman reserve zetten.
Ik heb heimwee naar De Meer. Gezelligheid, goed voetbal, legendarische goals, geweldige spelers, hiërarchie in het elftal, Europa Cups. Ik weet ook wel dat het voorbij is en nooit meer terug zal komen. We hebben nu eenmaal minder centen dan de clubs in Spanje, Engeland, Duitsland en Italië. Maar laat me lekker dromen. Want dromen over De Meer is fijn.
Op ’n slof en ’n ouwe voetbalschoen
Wordt Ajax kampioen
Wordt Ajax kampioen
Jaap van Dam 